1 nov 2014

Flores para os que nunca volverán


Cita Xesús Alfonso Jato no seu libro "Usos, costumes e cousas do Courel" que cando falecía alguén mandaban tocar (a defunto) a campá da igrexa. Os ricos eran privilexiados, mentres por eles tocaban a campá toda a tarde por un pobre tocaban un pouco. Pola noite, antes do enterramento os veciños velaban o corpo do defunto durante toda a noite na súa casa, mentres rezaban o rosario e acendían unha lámpada de aceite que adoitaba poñerse á beira da persoa falecida. (Jesús cita textualmente que o que escribe refire á súa aldea Meiraos, noutras aldeas do Courel había algunhas diferenzas)

Cita Jesús Alfonso Jato en su libro "Usos, costumes e cousas do Courel" que cuando fallecía alguien mandaban tocar (a difunto) la campana de la iglesia. Los ricos eran privilegiados, mientras por ellos tocaban la campana toda la tarde por un pobre tocaban un poco. Por la noche, antes del enterramiento los vecinos velaban el cuerpo del difunto durante toda la noche en su casa, mientras rezaban el rosario y encendían una lámpara de aceite que solía ponerse al lado de la persona fallecida. (Jesús cita textualmente que lo que escribe refiere a su aldea Meiraos, en otras aldeas del Courel había algunas diferencias)

0 comentarios:

Publicar un comentario