29 mar 2013

Malva tournefortiana L


27 mar 2013

Dianthus hyssopifolius L


26 mar 2013

Verbena officinalis L


Localización: Seoane


10 mar 2013

Historias de cans


" Non collas as castañas de Anita" No Courel hai moito de tantas cousas...... 
unha delas son os cans que nos dan a benvida nada máis chegar, chéirannos mírannos e volven por onde viñeron. Cáusame sorpresa porque non son como os cans aos que estamos afeitos, alí non se ladra porque si. Este guapetón de arriba atopeimo en "Parada" nun dos soutos máis fermosos do Courel, tróuxeno comigo porque iso axudarame a lembrar e non esquecer que por moitos castiñeiros que haxa en toda a contorna que son moitosss e por moitas as castañas que haxa no chan estes teñen dono. Así que cando vexades un castiñeiro cunha letra pintada de cor vermella, azul, amarelo.... quere dicir que son de alguén e que ese alguén recollerá os froitos para posteriormente vendelos.

"No cojas las castañas de Anita"
En Courel hay mucho de tantas cosas......
una de ellas son los perros que nos dan la bienvenida nada más llegar, nos huelen nos miran y vuelven por donde han venido.
Me causa sorpresa porque no son como los perros a los que estamos acostumbrados, allí no se ladra porque si.
Este guapetón de arriba me lo topé en "Parada" en uno de los sotos más bellos de Courel, lo he traído conmigo porque ello me ayudará a recordar y no olvidar que por muchos castaños que haya en todo el contorno que son muchossss y por muchas las castañas que haya en el suelo estos tienen dueño.
Así que cuando veais un castaño con una letra pintada de color rojo, azul, amarillo.... quiere decir que son de alguien y que ese alguien recogerá los frutos para posteriormente venderlos.


" Famento en Lousadela" 
Gardaba unha casa, a única de Lousadela, si a única casa nunha aldea, queimada e deshabitada. Que faría un can só alí? 
Cando pasei ao seu lado non lle fixen moito caso, a miña intención era fotografar a ponte da Veiga, pero ao volver a súa mirada chamoume a atención, parecía triste e achegueime, tanto que cando decidín regresar viña comigo. Non sei os días que pasarían dende que este animal comese por última vez porque todo o que me quedaba de comida que non era pouco comeullo e máis que tivese. 
Son larpeiros os cans??

"Hambriento en Lousadela"
Guardaba una casa, la única de Lousadela, si la única casa en una aldea, quemada y deshabitada.
Qué haría un perro solo allí?
Cuando pasé a su lado no le hice mucho caso, mi intención era fotografíar el puente de A Veiga, pero al volver su mirada me llamó la atención, parecía triste y me acerqué, tanto que cuando decidí regresar se venía conmigo. No sé los días que habrían pasado desde que este animal comiera por última vez porque todo lo que me quedaba de comida que no era poco se lo comió y más que tuviera.
Son golosos los perros??


" Pequeniño pero matón" 
Atopábame camiñando polas rúas da aldea de " Eiriz" en busca de algo interesante que fotografar cando se fixo sentir. Ao fondo dunha estreitísima rúa que non chegaba a medir un metro de ancho un cachorro diminuto dicíame aquí estou non me ves? ven a saudarme...

"Pequeñito pero matón"
Me encontraba caminando entre las callejuelas por la aldea de "Eiriz" en busca de algo interesante que fotografiar cuando se hizo sentir. Al fondo de un estrechísimo callejón que no llegaba a medir un metro de ancho un perrito diminuto me decía aquí estoy no me ves? ven a saludarme...


"O can dun veciño de Cortes" 
Amencía unha fría mañá en "Cortes" onde vive o único habitante desta aldea. Este é o seu can, xuntos saíron a recibirnos, botamos unha boa parrafada, algo que as xentes do lugar parece agradecen pois son moitas as horas de soidade ao longo do frío inverno, e xa de regreso ao interior do fogar, a ruta continuaba.

"El perro de un vecino de Cortes"
Amanecía una fria mañana en "Cortes" donde vive el único habítante de esta aldea.
Este es su perro, juntos salieron a recibirnos, echamos una buena  parrafada, algo que las gentes del lugar parece agradecen pues son muchas las horas de soledad a lo largo del frío invierno, y ya de regreso al interior del hogar, la ruta continuaba.