Tremen e berran para ver se os escoita alguén,
naceron hai moitos anos e son
moitos os que están condenados a morrer por
que as canteiras lles están a quitar a vida.
12 nov 2013
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Alá onde reina a calma
alá onde todo é maxia e cor,
onde a terra cultiva e escoita
medrar os castiñeiros que no outono
tinguirán de cor dourada os soutos.
Onde unha vez oín dicir que os camiños
estaban feitos de castañas.
verás fervenzas baixar polas ladeiras
das montañas mentras a néboa
ascende e se mezcla coas
pequenas aldeas que divisamos
ao lonxe.
Pronto nevará e os máis maiores
tendo sido previsores terán
abastecemento para pasar
o frío invierno ao lado das súas
lareiras....
pasarán horas recordando
vellas historias que nos
contarán aos que por
alí pasamos cada ano.
Como unha roda que vira e vira
a vida segue o seu ciclo......
As árbores cubríronse cos seus
verdes vestidos....xa está aquí
a primavera que todo o cobre
co seu manto de cor.
"O Courel" espazo protexido
Xeoparque da Unesco
Rede natura 2000
Espazo Imán
0 comentarios:
Publicar un comentario