15 ago 2011

Graphosoma lineatum



Localización: Seoane

3 ago 2011

Un xardín no tellado


Sorprendeume este tellado de lousas,
en cada unión había floriñas.

Me sorprendió este tejado de losas,
en cada unión había florecillas.

25 jul 2011

Ponte da Veiga


Este vello camiño paralelo ao río Lóuzara era un viario que comunicaba os pobos de 
Seceda e Folgoso do Caurel pasando por Lousadela. 
Din que construído polos veciños para acurtar as distancias cara a Folgoso onde acudían con relativa frecuencia para a compra e venda de gando os días de feira. 
Hoxe chámaselle Ruta de Lousadela.

Este viejo camino paralelo al río Lóuzara era un vial que comunicaba los pueblos de
Seceda y Folgoso do Caurel pasando por Lousadela.
Dicen que construído por los vecinos para acortar las distancias hacia Folgoso a donde acudían con relativa frecuencia para la compra y venta de ganado los días de feria.
Hoy se le llama Ruta de Lousadela.

22 jul 2011

Mans anciás tras o longo camiñar dos anos



Son as mans dun agradable ancián que pasou a súa vida
 coidando dos seus rabaños nas altas montañas do Caurel, 
labrando a terra para poder vivir, 
narrando historias da súa mocidade.....
Con moito cariño para Luciano de Froxán

 Son las manos de un agradable anciano que pasó su vida
cuidando de sus rebaños en las altas montañas del Caurel, 
 labrando la tierra para poder vivir,
 narrando historias de su juventud.....
Con mucho cariño para Luciano de Froxán

14 jul 2011

Convivencia de especies


Tanto en tan pouco espazo. 
Mentres o brión se aferra  con todas as súas forzas ao vello tronco,
 os fietos fanse un oco ao acubillo das follas do castiñeiro.

Tanto en tan poco espacio.
Mientras el musgo se aferra con todas sus fuerzas al viejo tronco,
 los helechos se hacen un hueco al cobijo de las hojas del castaño.

8 jul 2011

Unha xoia no camiño


Non todas as bolboretas se pousan nas frores, 
Ortiguera ( Aglais urticae) 
O alimento desta especie sendo orugas son as ortigas. 
Localización: Alto do Couto

No todas las mariposas se posan en las flores, 
 Ortiguera (Aglais urticae) 
El alimento de esta especie siendo orugas son las ortigas.
Localización: Alto del Couto

6 jul 2011

Onde te leve o verde


A mañá presentouse cuberta de néboa,
as frores dos campos non querían espertar.

La mañana se presentó cubierta de niebla,
las flores de los campos no querían despertar.

1 jul 2011

Fervenza en Vieiros


Un día de verán na fervenza de Vieiros.

Un día de verano en la cascada de Vieiros.

Vermello entre pedra seca


A rechamante cor vermella fainos pensar máis nunha casa de Groenlandia 
que nunha casa do Courel, pero esta está en Vieiros, moi preto da Seara. 
O costume de ver as típicas casas de pedra fai que esta non pase 
desapercibida cando paseas polo seu carón.

El llamativo color rojo nos hace pensar más en una casa de Groenlandia
 que en una casa del Caurel, pero esta está en Vieiros, muy cerca de A Seara.
La costumbre de ver las típicas casas de piedra hace que esta no pase
 desapercibida cuando paseas por su lado.

23 jun 2011

Sustento

22 jun 2011

Complemento nutricional

"Aínda que hai tanta ovella, non se fai eiquí queixo de habenza.
A carne de año ou a de cabrito tan soio se proban nas festas,
coa tarxa ou torta de pantrigo, o roscón de ovo i o arroz con leite."
Texto: Á lus do candil-Anxel Fole
Afortunadamente os tempos cambiaron, segue
habendo moitas ovellas e cabras, e non fai falla esperar ás festas
para degustar a carne de cordeiro o cabrito.

Afortunadamente los tiempos han cambiado, sigue
 habiendo muchas ovejas y cabras, y no es preciso aguardar
 a las fiestas para degustar la carne de cordero o cabrito.



20 jun 2011

Vida fóra do galiñeiro


No Courel atoparse estes pequenos animais en liberdade picoteando aquí e alá, é do máis normal. Proba diso son os manxares que proporcionan aos que alí viven e aos que por alí pasan e detéñense para saciar o apetito.

En Courel encontrarse estos pequeños animales en libertad picoteando aquí y allá es de lo más normal.
Prueba de ello son los manjares que proporcionan a los que allí viven y a los que por
allí pasan y se detienen para saciar el apetito.

15 jun 2011

Taro branco cuberto de frores


Na primavera durante o mes de maio algunhas zonas de montaña cóbrense 
con extensas matas de Genista florida, comunmente coñecida como xesta. Esta concretamente localizada no Taro Branco a 1228 metros de altura.

En primavera durante el mes de mayo algunas zonas de montaña se cubren
   con extensas matas de Genista florida, comunmente conocida como retama. Esta concretamente localizada en el Taro Branco a 1228 metros de altura.


  



Trifolium aureum


Trifolium aureum, planta da familia do trevo.
Localización: Taro branco


Un manto de opulenta vexetación


É primavera, e onde queira que vaias as frores están por todas partes.
Geranium sanguineun L
Localización: Alto do Couto

Es primavera, y donde quiera que vayas las flores están por todas partes.
Geranium sanguineun L
Localización: Alto del Couto

Ceo e Terra



O sol era cegador, nese momento dinme a volta e vin estas nubes. 
Prometéralle a " fris" compañeiro de fotografía facer unha foto no Courel 
e o prometido é débeda, espero que che guste. 
A localización deste lugar é chegando ao Alto do Couto, Teso dá Labradiña 1.241 mts


El sol era cegador, en ese momento me dí la vuelta y vi estas nubes.
Le había prometido a "fris" compañero de fotografía hacer una foto en Caurel
y lo prometido es deuda, espero que te guste.
La ubicación de este lugar es llegando al Alto del Couto, Teso da Labradiña 1.241mts

9 jun 2011

Pasadizo entre casas


En varias aldeas do Courel poden verse estes pasadizos entre algunhas das súas casas. 
Chámanse paneras e a súa función non era outra que a de preservar os cereais e produtos que precisasen unha boa conservación. Algunhas como esta teñen as súas paredes de madeira, outras de finas táboas as cales contiñan na súa interior palla, por fóra están recubertas de argamasa. 
Son os hórreos do Courel.

En varias aldeas de Caurel pueden verse estos pasadizos entre algunas de sus casas.
Se llaman paneras y su función no era otra que la de preservar los cereales y productos que precisasen una buena conservación. Algunas como esta tienen sus paredes de madera, otras de finas tablas las cuales contenían en su interior paja, por fuera están recubiertas de argamasa.
Son los hórreos del Courel.

3 jun 2011

Fervenza de Rexíu


Pasando a aldea de Valdomir en dirección a Vilamor hai unha fermosa fervenza cuxo nome é Fervenza de Rexíu. Esta fervenza é especialmente atractiva non só pola cor avermellada das paredes polas que discorre a auga ou as augas estancadas que resaltan aínda máis, se non porque se atopa ao fondo de un precioso húmido e umbrío souto de carballos e alisos. A cor avermellada que atrae enormemente a atención é froito da abundancia de mineral de ferro que hai na zona. Mesas e bancos de madeira incitan a quedar e gozar un intre.... ben o merece.

Pasando la aldea de Valdomir en dirección a Vilamor hay una hermosa cascada
cuyo nombre es Fervenza de Rexíu.
Esta cascada es especialmente atractiva no solo por el color rojizo de las paredes por las que discurre el agua o las aguas estancadas que resaltan todavía más, si no porque se encuentra al fondo de
 un precioso húmedo y umbrío bosque de robles y alisos.
El color rojizo que atrae enormemente la atención es fruto de la abundancia de mineral de hierro que hay en la zona. Mesas y bancos de madera incitan a quedarse y disfrutar un rato.... bien lo merece.

31 may 2011

Colegas de tapeo


Localización: Froxán

28 may 2011

Chegou o momento


Chegou o momento,
 a vida rexorde do esquecemento,
 a súa cor e cheiro a frescura asolagan os nosos sentidos.
 Localización: Pacios

Llegó el momento,
la vida resurge del olvido,
su color y olor a frescura inundan nuestros sentidos.
Localización: Pacios

21 may 2011

Agullas de cristal


O goteo dunha mangueira e o intenso frío crearon estas formas na aldea de Vilar.

10 may 2011

Vista panorámica no Courel


 10 de Maio 2011
 Hoxe é un día dobremente especial, 
este pequeno recuncho viu a luz,
 e quixen que nacese o mesmo día que se inaugura a primeira exposición
 fotográfica colectiva da sección de fotografía do Grupo Bazán da que formo parte. 
Nela tamén se mostran fotografías do Courel.

 10 de Mayo 2011
Hoy es un día doblemente especial,
este pequeño rincón ha visto la luz,
y he querído que naciese el mismo día que se inaugura la primera exposición
fotográfica colectiva de la sección de fotografía del Grupo Bazán de la que formo parte.
En ella también se muestran fotografías del Courel.


24 abr 2011

Os adormecidos

Muiños de auga na aldea de Ferramulín

No medio dos soutos xurden aldeas


Ao fondo entre as árbores pode verse Ferreirós de arriba.

Silencio


Unha rúa en Seceda,
Novembro 2005

Veludo verde oliva


Veludo verde oliva no Pico do Coto

Terciopelo verde oliva en el Pico do Coto

22 abr 2011

Baixo o ceo gris


Castro de Vilar
Ao fondo a aldea de Vilamor



Aos poucos a tradición vaise diluíndo

Unha longa xornada


14 abr 2011

Digitalis purpurea L


Digitalis purpurea L

Adorno floral


Xan Sánchez Rodríguez coñecido como Xan do Ferreiro, e único habitante da aldea de Vilar fai ramilletes con frores silvestres como este que logo poden verse decorando as portas das casas.

Juan Sánchez Rodríguez conocido como Xan do Ferreiro, y único habitante de la aldea de Vilar hace ramilletes con flores silvestres como este que luego pueden verse decorando las puertas de las casas.

13 abr 2011

Fervenza de Vieiros


Fervenza de Vieiros un día de verán

12 abr 2011

Un agasallo para os sentidos


Un pequeno faial de camiño a Ferreirós de Arriba

Un pequeño hayedo de camino a Ferreirós de Arriba

3 abr 2011

Artesanía téxtil con la de ovella

Atopa o teu propio ángulo

Espertar entre a néboa


Preto a Ferreirós de arriba.


2 abr 2011

No tempo das bolboretas

Localización: Paderne.

Igrexa de San Vicente de Vilamor


A igrexa de Vilamor deixa verse no alto mentres
 vellos cerrumes dividen a paisaxe.

La iglesia de Vilamor deja verse en lo alto mientras
 viejos cierres dividen el paisaje.

30 mar 2011

Todo o que se ve


Xanela no lavadoiro de Parada

Ventanuco en el lavadero de Parada

Pozo das mulas


Ao contraxeito discorren as augas
mentres observan á dama de longa melena sorrir.
Toda a vida sorrindo neste tranquilo lugar, esperando......

A contracorriente discurren las aguas
mientras observan a la dama de larga melena sonreir.
Toda la vida sonriendo en este tranquilo lugar, esperando.....



Nun día de outono pasan moitas cousas

Santalla - Novembro 2007
Aos meus amigos Chelo, Bea, Paula e Dani

O plegamento de Campodola



Un plegamento xeolóxico é unha ondulación dos estratos superiores da cortiza terrestre. 
Nun longo período de anos (millóns) as forzas tectónicas poden comprimir as capas de mineral coma se fosen materiais brandos adoptando formas como a que se aprecia na fotografía.

Un plegamiento geológico es una ondulación de los estratos superiores de la corteza terrestre.
En un largo período de años (millones) las fuerzas tectónicas pueden comprimir las capas de mineral como si fuesen materiales blandos adoptando formas como la que se aprecia en la fotografía.




29 mar 2011

O poder da imaxinación

Nalgún lugar do Courel


Nos herbais desta foto pode apreciarse ben unha variedade de cerrumes
 chamados " Sebes", son pólas de salgueiro ou saúco cravadas no terreo coa finalidade de que seguisen con vida e xerasen novas pólas. 
Adoitaban poñerse en herbais con pendente para suxeitar a terra. 
Ao ser estas de doado enraizamento e estar molladas continuamente formaban
 despois dun tempo uns fermosos e estéticos muros vexetais.

En los prados de esta foto puede apreciarse bien una variedad de cerrumes
 llamados "Sebes", son ramas de  sauce o saúco clavadas en el terreno
 con la finalidad de que siguiesen con vida y generasen nuevas ramas.
Solían ponerse en prados con pendiente para sujetar la tierra. 
Al ser estas de fácil enraizamiento y estar irrigadas continuamente formaban
 pasado el tiempo unos hermosos y estéticos muros vegetales.

O corazón dun pobo


Fálase polo Caurel un galego que non se pode confundir co galego das comarcas veciñas, por ter moitas verbas e xeitos propios. Por unha parte, é moi enxebre, espallado de lediciosos arcaísmos; por outra, barbarizado de abondo. O acento é nasal e xordo, moi doce e grave.

Os nenos chámanse ninos, os mandiles cinguideiros, unha corda un liame. Outras falas son comús ás linderas comarcas do Incio e de Quiroga... Esfragarse é derrubarse, caírse por un derrubadoiro. Derramar val tanto como apedrar, botar a perder. A cepa ou poda chámase demouca. Escoitade a un petrucio: Por eiquí hai moitas fragas grandismas... O Pepe esfragouse cando estaba demoucando un carballo... Fórono atopar ó fondo do río...

Tamén se emprega coma, e non como. Encol disto diremos que se acha eiquí, coma na terra do Incio e na de Quiroga, unha i en moitas verbas, que non sei se chamarlle eufónica, e que non hai noutras comarcas. 

Dise forcia, aldeia, creio, ondia, partia dos cochos... en canto ós verbos, as primeiras persoas dalgús pretéritos e futuros rematan en in. Asín, fuin, cantein, agardarein; e non fun, cantei, agardarei. E formas chás en vez de esdrúxulas coma fosemos, por fósemos. Tamén se di puña e non poñía. Ouservei que moitos din qui é ou qui era, por non decir que é, que era.

Cáseque sempre óucese decir us, mais non unhos, outro i autro, sexa e seña, cimo e cumial, cantare ou cantar, fitar ou ollar, voltar ou volver, lembrar ou recordar, etc.


Texto extraído do libro A lus do candil de Ánxel Fole